با دلى از خون لبالب رفت در خاک، اى دریغ!

طلعت بیت الشَّرف را، زُهره تابنده بود

 آه! کآن تابنده کوکب رفت در خاک، اى دریغ!

آفتاب چرخ عصمت با دلى از غم کباب

 با تنى بیتاب و پرتب رفت در خاک اى دریغ!

پیکرى آزرده از آزار افعى سیرتان

 چون قمر در برج عقرب رفت در خاک، اى دریغ!

لیلى حُسن قِدَم، با عقل اَقدم همقدم

 اوّلین محبوبه رب رفت در خاک، اى دریغ!

حامل انوار و اسرار رسالت آن که بود

جبرئیلش طفل مکتب، رفت در خاک اى دریغ!